پیش نویس ها

امام صادق (ع) می فرماید: اگر خدایی نبود بلاها و فتنه هایی بیش از این بر سر انسان می آمد مانند این که آسمان به زمین آید یا زمین در آب فرو رود یا آفتاب کلاً قطع شود و باد حرکت نکند تا همه انسان ها و گیاهان و اشیاء دیگر فاسد گردد ولی اگر دقت نمائید بلاها مانند طاعون و زلزله و ملخ هیچ وقت دائمی نگردیده و زود برطرف می شود خداوند باید بشر را گاهی به آفات قلیل بترساند تا برای آنها پندی و نصیحتی باشد و در مقابل اعمالشان بلاها و مرگ ها را ببینند و دست از سرکشی و عصیان بردارند و بفکر امورات اُخروی خود بافتند و اگر این بلاها نبود و انسان در نعمت کامل بود آنقدر فساد و شر و طغیان از بشر بهم میرسید که نه برای دنیا به کار می آمد و نه برای آخرت. مگر نمی بینید گروهی را که در ناز و نعمت هستند و در امنیت و توانگری و رفاه رشد کرده اند آنها فراموش می کنند از جنس بشرند، دارای تکبر و غرور می شوند و بخاطر ایشان نمیرسد که ضعیف را رحم کنند با فقیری را دستگیری نمایند یا اگر مبتلائی را ببینند بر او رقت کنند یا نسبت به بیچاره ای مهربانی نمایند و چون همه چیز دارند به دنبال علم و صنعت نمی روند و می خواهند همه وقت خود را به لهو و لعب و بطالت بگذرانند و هر طعام و شرابی که خواهند بخورند و ضررهای زیادی بدین و دنیا می رسانند ولی اگر گاهی بلائی رسد به مالشان، آنوقت معنی فقر را می فهمند و کمک به مستمندان می کنند و اگر بیمار شوند سختی مرض را می بینند و به فکر بیماران می افتند مرگ های ناگهانی را می بینند و به فکر آخرت می افتند درست مانند مریضی که باید دوای تلخ بخورد تا شیرینی سلامتی را بدست آورد.

برگرفته از کتاب: آیا می دانید

مولف: رضا جاهد

ارسال کننده: مهدی مهدوی